Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης»

Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης»

Θεόδωρος Καράογλου:

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση και η διαδικασία κύρωσης από το ελληνικό Κοινοβούλιο της Συνταγματικής Συνθήκης της Ευρώπης αποτελεί αναμφίβολα γεγονός ιστορικής σημασίας, τόσο για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και για τη χώρα μας που για είκοσι τέσσερα συνεχή χρόνια ανήκει στη μεγάλη ενωμένη ευρωπαϊκή οικογένεια χάρη στη φωτισμένη επιλογή αυτής της παράταξης, της Νέας Δημοκρατίας, και του αείμνηστου Προέδρου μας, του εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτός από νέες προοπτικές, δημιουργεί νέα δεδομένα και ανάγκες. Απαιτεί παρεμβάσεις για την πιο λειτουργική και ανοιχτή διοίκηση, για πιο ανοιχτές και δημοκρατικές αποφάσεις, αποφάσεις για όλους από όλους.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταστεί από ένα εν πολλοίς δαιδαλώδες και γραφειοκρατικό σύστημα σε μία ανοιχτή και δημοκρατική διαδικασία στην οποία οι πολίτες θα είναι κοινωνοί και συμμέτοχοι, ενημερωμένοι και ορθά πληροφορημένοι με δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης και λόγου.

Το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα έρχεται επομένως όχι μόνο να καλύψει το λεγόμενο δημοκρατικό έλλειμμα και να καταστήσει πιο εύρυθμη και αποτελεσματική τη λειτουργία της Ένωσης, αλλά να απαντήσει και σε μία σειρά ανοικτών ζητημάτων, όπως αυτά της προσέγγισης κρατών και λαών, της δημιουργίας ενός περιβάλλοντος πολιτικής συνεργασίας και ενοποίησης, της θεσμοθέτησης δομών ασφάλειας, σταθερότητας και αλληλεγγύης.
Το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα έρχεται να δώσει απαντήσεις και σε πολλά ζητήματα που αφορούν την πατρίδα μας και όλους τους Έλληνες, όπως αυτό της ασφάλειας, της λαθρομετανάστευσης, της ανάπτυξης των μειονεκτουσών περιοχών. Έρχεται, όμως, να ολοκληρώσει και το ευρωπαϊκό όραμα των Ελλήνων, όπως αυτό εκφράστηκε προ τριάντα χρόνων από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία, όταν έβαζαν τη χώρα στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, δεν στόχευαν απλά στο να διασφαλίσουν για την Ελλάδα οικονομικές ενισχύσεις και να τη θωρακίσουν απέναντι στις ποικίλες απειλές της εποχής. Ήθελαν κυρίως, όπως κάποτε η Ελλάδα έδωσε τα δημοκρατικά της «φώτα» και τον πολιτισμό της στην Ευρώπη, να βρεθεί ξανά στην πρώτη γραμμή ως πρωταγωνίστρια στα πολιτικά δρώμενα της Ευρώπης.
Αυτός παραμένει και σήμερα ο κύριος ελληνικός στόχος. Η χώρα μας θέλει μία Ευρώπη ισοτιμίας, συνεργασίας και αλληλεγγύης, μία Ευρώπη πολιτικής ένωσης και ολοκλήρωσης.
Στη Νέα Δημοκρατία πιστεύουμε, πάντα βέβαια μέσα από δημοκρατικές προϋποθέσεις, στην πραγματική πολιτική ενοποίηση για μία Ευρώπη ενωμένη, ισχυρή και δυνατή και θέλουμε μέσα σε μία ισχυρή Ευρώπη μία ισχυρή Ελλάδα με δυνατή και καθαρή φωνή, στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων, στον «πυρήνα» των αποφάσεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τη Συνταγματική Συνθήκη της Ευρώπης την οποία καλούμαστε να κυρώσουμε, η λειτουργία και η διακυβέρνηση της Ευρώπης των 25 γίνεται πιο αποτελεσματική, ενισχύεται η δημοκρατικότητα και τον κοινωνικό πρόσωπο της Ένωσης, αλλά και η διαφάνεια στη λειτουργία της.
Στα αμιγώς οικονομικά θέματα τίθεται προτεραιότητα στην κοινωνική πολιτική, στην οικονομική πρόοδο και ανάπτυξη με κοινωνικό πρόσωπο, με στόχο την κοινωνική ισότητα και αλληλεγγύη, την πλήρη απασχόληση, την καταπολέμηση των αποκλεισμών και της φτώχειας.
Επιτρέψτε μου, όμως, να ξεχωρίσω κάποια ζητήματα που αφορούν πιο άμεσα την Ελλάδα, κάτι που δείχνει και το πόσο επηρεάζουν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το νέο Σύνταγμα όχι μόνο την κρατική λειτουργία, αλλά και την καθημερινότητα των Ελλήνων.
Έτσι λοιπόν, πρώτα-πρώτα καθιερώνεται η αμοιβαία συνδρομή των κρατών-μελών απέναντι σε εξωτερικές απειλές, όπως και η αμυντική συνεργασία στο πλαίσιο της θέσπισης ισχυρότερων θεμελίων άσκησης κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και άμυνας.
Δεύτερον, λαμβάνεται μέριμνα για μία σειρά ζητημάτων, όπως η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, υιοθετώντας κοινή πολιτική σε θέματα διαχείρισης εξωτερικών συνόρων, ασύλου και μετανάστευσης.
Τρίτον, ενισχύεται ο τουρισμός υιοθετώντας αυτόν τον τομέα ως υποστηρικτική πολιτική, κάτι που ήταν πάγιος ελληνικός στόχος.
Τέταρτον, προβλέπεται η ενίσχυση παραμεθορίων, ορεινών και άλλων περιοχών με καθυστέρηση στην ανάπτυξη.
Επομένως, εισερχόμαστε σε μία νέα περίοδο στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη σημαντικότερη ίσως μετά την αρχική Συνθήκη της Ρώμης του 1957. Συμμετέχουμε και βιώνουμε μία Ένωση η οποία πλέον ενισχύει τη θέση του Ευρωπαίου πολίτη, οικοδομεί ένα περιβάλλον ασφάλειας, ελευθερίας και δικαιοσύνης.
Ας σταθούμε όμως σ' ένα σοβαρό ζήτημα που επικαλούνται τα τρία κόμματα της Αντιπολίτευσης, δηλαδή το θέμα της διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την έγκριση της συζητούμενης Συνθήκης.
Όπως είναι γνωστό, στο Σύνταγμά μας προβλέπονται οι δύο λόγοι για τους οποίους μπορεί να γίνει δημοψήφισμα, πρώτον για κρίσιμα εθνικά θέματα με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης και δεύτερον για σοβαρό κοινωνικό ζήτημα σύμφωνα με μία διαδικασία που προβλέπεται από τον Κανονισμό της Βουλής, δηλαδή με αυξημένη πλειοψηφία.
Ας δούμε όμως αναλυτικότερα τις δύο αυτές προϋποθέσεις. Ως προς τα κρίσιμα εθνικά θέματα, είναι σαφές ότι τέτοιο θέμα δεν υπάρχει. Ίσως η αρχική μας ένταξη στην τότε ΕΟΚ θα μπορούσε να οδηγήσει σε δημοψήφισμα, όπως και οι περιπτώσεις κύρωσης διαφόρων συνθηκών που έγιναν σταδιακά. Όμως, ποτέ μέχρι τώρα από καμία κυβέρνηση δεν τέθηκε θέμα δημοψηφίσματος, ούτε καν για την ένταξη της χώρας το 1981 στην ΕΟΚ. Ούτε φυσικά όταν το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση το 1981 έκανε δημοψήφισμα, όπως τότε προεκλογικά υποσχόταν.
Ακόμη, όλες οι μετέπειτα κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ κύρωσαν όλες τις επιμέρους συμβάσεις, χωρίς φυσικά ποτέ να θυμηθούν το δημοψήφισμα, κάτι που όψιμα τώρα θυμούνται.
Φυσικά, ούτε σοβαρό κοινωνικό ζήτημα προκύπτει από την κύρωση της Συνθήκης αυτής για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.
Είναι προφανές ότι το Σύνταγμά μας όταν μιλάει για σοβαρό κοινωνικό ζήτημα αναφέρεται καθαρά σε κοινωνικό θέμα που αφορά την ελληνική κοινωνία άμεσα και όχι γενικότερα την πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Τότε γιατί γίνεται αυτή η συζήτηση για το δημοψήφισμα; Όσον αφορά τα δύο κόμματα της Αριστεράς, το Κ.Κ.Ε και το Συνασπισμό, έχουν δίκιο γιατί διαχρονικά είχαν την ίδια θέση για το θέμα του δημοψηφίσματος. Το ΠΑΣΟΚ όμως που επισήμως δια του τότε Πρωθυπουργού και Προέδρου του του κ. Σημίτη πριν από λίγο καιρό ρητά και κατηγορηματικά απέκλειε κάθε ενδεχόμενο δημοψηφίσματος και ξεκάθαρα μιλούσε για διαδικασίες που προβλέπει το Σύνταγμα, δηλαδή από τη Βουλή, για άλλη μια φορά αλλάζει στάση, για άλλη μια φορά άλλα έλεγε πριν και άλλα μετά και φυσικά αν μπορούσε άλλα θα έκανε. Είναι συνηθισμένο, άλλωστε, σ' αυτού του είδους τις τακτικές. Ο ελληνικός λαός θυμάται πολύ καλά ότι το κόμμα αυτό σύσσωμο αποχωρούσε το 1980 από τη Βουλή κατά τη διάρκεια κύρωσης της ένταξής μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Θυμάται πολύ καλά το δημοψήφισμα που δεσμευόταν ότι θα προκηρύξει για την ένταξή μας σ' αυτή. Θυμάται πολύ καλά τι έλεγε ένα χρόνο μόλις πριν όταν φυσικά ήταν Κυβέρνηση και ήταν αναγκασμένο να λειτουργήσει πιο υπεύθυνα. Τακτική δηλαδή αντιπολίτευσης για την αντιπολίτευση και «έχει ο Θεός».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με την κύρωση της Συνταγματικής Συνθήκης της Ευρώπης από το Κοινοβούλιο, η Ελλάδα θα καταστεί μια από τις πρώτες χώρες που θα επικυρώσουν τη Συνθήκη, θα έλθει πιο κοντά στο στόχο της να εδραιωθεί στον πυρήνα των αποφάσεων και στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων.
Η Νέα Δημοκρατία άνοιξε το δρόμο της Ελλάδας στην Ευρώπη και ευτυχώς πλέον, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων και των πολιτών πιστεύουν στην ευρωπαϊκή ιδέα, στην ευρωπαϊκή συνεργασία και στην ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η Συνταγματική Συνθήκη σημαίνει νέες ευκαιρίες και προοπτικές. Στη νέα εποχή που διανοίγεται για την Ενωμένη Ευρώπη, καλούμαστε να αποφασίσουμε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο της χώρας μας, μιας Ελλάδας που θα αξιοποιεί τις ευκαιρίες και θα έχει λόγο, άποψη και δυνατότητα παρέμβασης, μιας Ελλάδας πρωτοπόρου και διαρκούς ανάπτυξης.
Σας ευχαριστώ πολύ.